4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Στην κοσμάρα μας...

Ενώ τα ΜΜΕ, μέσω εκπομπών και δελτίων, και οι ειδικοί -περισσότερο ή λιγότερο- προσπαθούν να μας πείσουν πως έχουμε πτωχεύσει, δε λείπουν οι αντιδράσεις -ή, αν θέλετε, οι ενέργειες και τα αποτελέσματα- που σε μερικές περιπτώσεις μας κάνουν να αισιοδοξούμε και σε άλλες μας βάζουν σε αρνητικές σκέψεις, αφού κάποιοι επιμένουν να υποτιμούν τη νοημοσύνη των άλλων.

Στα θετικά η άμεση αντίδραση της Κοσμοκάρ στην περίπτωση συνεργάτη τους που βρέθηκε σε δύσκολη θέση, και θα ήταν άδικο να πληρώσουν το τίμημα όσοι εμπιστεύτηκαν το «μέγκα ντίλερ» και κινδύνεψαν να χάσουν τα χρήματά τους. Η αντιπροσωπία της Audi και της VW, επιδεικνύοντας την ποιότητα που τη χαρακτηρίζει, ρύθμισε τις εκκρεμότητες και ουσιαστικά πήρε την ευθύνη, δείχνοντας και το δρόμο για το πώς πρέπει να λειτουργεί ένα «μαγαζί γωνία» με κορυφαία στελέχη σε επίπεδα που κάνουν τη διαφορά. ¶λλωστε, οι ίδιοι πολεμούν με μαεστρία και στη μάχη των πωλήσεων, προσαρμόζοντας την πολιτική τους σε νόμους και προδιαγραφές, και δε χάνουν την ώρα τους ώστε απλώς να διεκπεραιώνουν, αξιοποιώντας και χαριστικούς νόμους (σ.σ.: περίπτωση Παπαθανασίου), οπότε ο στόχος, το «ξεστοκάρισμα-ανακούφιση», εξελίχθηκε σε αρπαχτή, με όπλα (;) την τηλεόραση και τις εφημερίδες «της Κυριακής». Όπλα που ίσως παίζουν το ρόλο τους «την επόμενη στιγμή», που αποδεικνύονται όμως αεροβόλα, όταν πρόκειται να κτίσεις εικόνα και να δημιουργήσεις διαχρονική αξία.
Στον ίδιο παραπάνω «αγωνιστικό ρυθμό», άλλοτε και τώρα, η Toyota Ελλάς, που δεν ασχολείται με «ρυθμίσεις» και τις όποιες πιέσεις, και πυροβολεί εύστοχα, όντας στην κορυφή, και με διαφορά, το πρώτο 3μηνο της χρονιάς, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για την ελληνική αγορά. Όπλα της: πολιτική τιμών, δίκτυο-ελβετική τράπεζα, after sales για συνεχή όσκαρ, αυτοκίνητα με χαρακτηριστική αξιοπιστία και, κυρίως, ομάδα που δε μιλάει και απλώς δημιουργεί, σοφά συντονισμένη από τον ¶ρη Αραβανή, που μιλάει ελάχιστα και χαμογελάει με σημασία, μόνο όταν δε γίνεται διαφορετικά και πρέπει να δείξει την ικανοποίησή του στα κομάντο αυτής της εταιρείας με την υποδειγματική λειτουργία.

Από εκεί και πέρα;
Η συνέχεια έχει να κάνει με αρνητικές σκέψεις γύρω από το πώς διαχειρίζεται η χώρα μας την κρίση γενικώς, αλλά και ορισμένοι του χώρου μας ειδικώς...
Όταν έγραψε στο autoblogger.gr o Μανώλης Σαλούρος (σ.σ.: άπαιχτος όταν δε μετράει αυτοκίνητα στο Ακραίφνιο) ότι δεν πρέπει να πάμε στη Γιουροβίζιον (σ.σ.: Παναγία μου!) και στο Μουντιάλ «χαμογελάσαμε», θεωρώντας το σχόλιο-πρόταση υπερβολή. Σήμερα επαυξάνουμε, σημειώνοντας πως θα οργανώσουμε και τους Μεσογειακούς, αλλά την ίδια ώρα νιώθουμε «κάπως» που δε συμφωνούν μαζί μας σοβαροί αθλητικογράφοι με άποψη και χαρακτήρα, όπως ο κύριος Κώστας Μπελιάς, ένας τζέντλεμαν των ερτζιανών, που τον ακούμε μαζί με τις εξαιρετικές συνεργάτιδές του νωρίς το πρωί στους 103,3 (σ.σ.: τρεις, τέσσερις παραγωγοί του σταθμού εντυπωσιάζουν με την ποιότητά τους) και ανταλλάσουμε απόψεις στέλνοντάς του SMS συχνά πυκνά.
Την ίδια ώρα, και αφού υπενθυμίσουμε πως σε αυτήν τη χώρα που παραπαίει, με αγορά αυτοκινήτου που δεν υφίσταται, επιλέγονται ΔΥΟ Αυτοκίνητα της Χρονιάς (σ.σ.: δύσκολο έως απίθανο να γίνει ένα, κακά τα ψέματα), εντέλει απίστευτο και όμως αληθινό, σχεδιάζονται και προγραμματίστηκαν και ΔΥΟ Εκθέσεις Αυτοκινήτου, τον... Οκτώβριο!
Πληροφορίες αναφέρουν πως η Έκθεση των ¶ρη Γαλανόπουλου-Κώστα Λάμαρη αλλά και άλλη, άλλων, με διάφορους ρόλους στο χώρο, και όχι μόνο, δε θα εξελιχθούν υπό την αιγίδα του ΣΕΑΑ, και τουλάχιστον έτσι θα αφαιρεθεί από τον Σύνδεσμο η «ετικέτα»: Οργάνωση Εκθέσεων.
Ο λόγος σε εισαγωγείς και «ντίλερς», και, γνωρίζοντας πρόσωπα αλλά και τη φιλοσοφία λειτουργίας αρκετών εταιρειών, πιστεύουμε πως, αν εντέλει γίνει Έκθεση, προσαρμοσμένη μάλιστα στη σημερινή, δύσκολη πραγματικότητα, θα επιβιώσουν η σύνθεση που τη χαρακτηρίζει, η συνέπεια και η διαχρονική λειτουργία, και ουχί ο συνδυασμός ετερόκλητων με διάφορους στόχους, και κυρίως ώστε να μπουν τα θεμέλια για την επόμενη ημέρα, οπότε μπορεί, και μακάρι, η οργάνωση της Διεθνούς Έκθεσης το 2011 να συνδυαστεί και με το άνοιγμα της αγοράς. Έπεται συνέχεια..._ Στράτης Χατζηπαναγιώτου ([email protected])

Με τη γλώσσα των αριθμών...
Με την ευκαιρία των μετρήσεων του Citroen C3, διευκρινίζουμε: για λόγους άμεσα συνδεδεμένους με την προστασία των ευαίσθητων μηχανικών μερών (βλ. κιβώτιο, σύστημα μετάδοσης κ.ο.κ.), στην επίπονη διαδικασία των μετρήσεων που αφορούν αποκλειστικά τις επιδόσεις από στάση η Citroen (σ.σ.: αλλά και κατασκευαστές όπως η Mercedes και το γκρουπ της VW) έχει εξοπλίσει το νέο C3 με έναν άτυπο κόφτη στροφών ο οποίος ενεργοποιείται απαγορεύοντας στον οδηγό να υπερβεί το όριο των 4.000 σ.α.λ., στην περίπτωση που το αυτοκίνητο βρίσκεται σε ακινησία και ο οδηγός επιλέγει την 1η σχέση στο κιβώτιο. Ωστόσο, ο έμπειρος χειριστής έχει τη δυνατότητα να ξεγελάσει το παραπάνω σύστημα με ένα πολύ απλό τρικ: λίγο πριν από την πλήρη ακινητοποίηση του αυτοκινήτου, και ενώ το τελευταίο κινείται, για παράδειγμα, με 10 χλμ./ώρα, ο οδηγός δεν έχει παρά να πατήσει το συμπλέκτη και στη συνέχεια, αφού επιλέξει την 1η σχέση στο κιβώτιο, να ακινητοποιήσει πλήρως το όχημά του. Έτσι, το «σύστημα προστασίας» δεν αντιλαμβάνεται την πρόθεση του οδηγού να εκκινήσει το αυτοκίνητο με αυξημένο φορτίο. Με αυτήν την επιλογή, που σε καμία περίπτωση δε συνιστούμε, το νέο C3 καταφέρνει να βελτιώνει κατά 0,5 δλ. την επίδοσή του στο καθιερωμένο «0-100» (και κατ’ επέκταση στις δοκιμασίες 0-400 μ. και 0-1.000 μ., όπου οι χρόνοι είναι πλέον 17,8 και 33,3 δλ., αντίστοιχα). Συγκεκριμένα, από 12,0 δλ (σ.σ.: χρόνος που σημειώθηκε όταν προσθέσαμε χιλιόμετρα και επαναλάβαμε τη μέτρηση) σε 11,5 δλ., τιμή που απέχει από το 10,6 του κατασκευαστή, αλλά κατατάσσει το C3 στα σβέλτα της κατηγορίας._ Χ. Α.

Η τραγωδία…
«Τυφλό χτύπημα» στις Αφίδνες, και ο 8χρονος Νικόλας έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας εκτεθειμένη την ασφάλεια των ελληνικών αγώνων αυτοκινήτου. Η επόμενη ημέρα, και μέχρι να βρεθεί τρόπος επικοινωνίας και αποφάσεων όλων των σοβαρών (;) που εμπλέκονται, πένθιμη, με τη σιωπή να προδίδει ότι τουλάχιστον κάποιοι σκέπτονται, προβληματίζονται και αγωνιούν, τιμώντας έτσι και όσους «έφυγαν» άδικα από τη ζωή.